Arman tili

Arman tili
Milliy nomi:	-{հայերեն}-
Mamlakatlar:	Armaniston, Rossiya, AQSh, Fransiya, Gruziya, Eron, Suriya, Argentina, Ozarbayjon, Turkiya, Livan, Ukraina, Iordan, Qozogʻiston, Oʻzbekiston, Kanada, Yunoniston, Turkmaniston, Isroil, Falastin, Iroq, Mojariston, Bolgariya, Abxaziya, Chexiya, Misr, Kipr, Estoniya, Gonduras, Ruminiya, Qirgʻiziston, Tojikiston, Hindiston[1]
Mintaqalar:
Rasmiylik holati:	Armaniston
Soʻzlashuvchilarning umumiy soni:	6,4 mln
Tartiblovchi tashkilot:
Oʻrni:
Holati:
Turkumlanishi
Turkum:
Xinduyevropa oilasi
Alifbosi:	Arman yozuvi
Til kodlari
-{ISO 639-1	hy}-
-{ISO 639-2	arm (B); hye (T)}-
-{ISO 639-3	ye}-
Shuningdek qarang: Loyiha:Tilshunoslik

Arman tili — arman xalqining tili. Hind-Yevropa tillari oilasining mustaqil bir guruhi. Ayrim fonetik, morfologik, leksik xususiyatlariga ko‘ra, Kavkaz tillariga yaqin. Bu tilda jahon miqyosida 4 mln.ga yaqin arman so‘zlashadi, shundan 3,0 mln.ga yaqini Armanistonda, 1 mln.dan ortiqrog‘i xorij-da. Arman tili tarixi uch davrga bo‘linadi, ya’ni: a) qad. Arman tili (grabar tili, 5 — 11-asrlar); b) o‘rta davr arman tili (11 — 17-asrlar); v) hozirgi arman adabiy tili (17-asrdan boshlab). U ko‘plab dialektlarga ajraluvchi g‘arbiy va sharqiy guruhga ega. Armaniston aholisi sharqiy guruh arman tili da so‘zlashadi. Arman tilida 6 unli va 30 undosh tovush bor. Grammatik jins yo‘qolgan, 7 kelishik, turlanishning 8 xili mavjud. Arman tili asosan agglyutinativ tildir.

Arman tili - xinduyevropa tillari oilasi tarkibiga kiruvchi til. Armanistonda va Togʻli Qoraboxda rasmiy til maqomiga ega.