Latish tili
| Latish tili | |
|---|---|
| Milliy nomi: | -{Latviešu valoda}- |
| Mamlakatlar: | Latviya Yevropa Ittifoqi |
| Mintaqalar: | |
| Rasmiylik holati: | |
| Soʻzlashuvchilarning umumiy soni: | |
| Tartiblovchi tashkilot: | |
| Oʻrni: | |
| Holati: | |
| Turkumlanishi | |
| Turkum: | |
| Alifbosi: | |
| Til kodlari | |
| -{ISO 639-1 | }- |
| -{ISO 639-2 | }- |
| -{ISO 639-3 | }- |
| Shuningdek qarang: Loyiha:Tilshunoslik | |
Latvian (latviešu valoda) — Latviyaning rasmiy tili. Hind-yevropa oilasining boltiq tillari guruhiga mansub, unga eng yaqin til litovchadir. Latish tilida 1 mln 300 mingga yaqin kishi gaplashadi (2000). U 3 ta asosiy — oʻrta latish (Markaziy Latviya; bu dialekt asosida adabiy latish tili shakllangan), livon (Kurzemening shimoliy va Vidzemening shimoli-gʻarbiy qismlari), yuqori latish (Sharqiy Latviya) laxjalariga boʻlinadi. Latish tilida arxaik xususiyatlar kam, odatda, urgʻu soʻzning birinchi boʻgʻiniga tushadi; fonetik tarkibi barcha unlilarning uzun va qisqa boʻla olishi bilan harakterlidir. Latish tili yozuvi 16-asrda lotin alifbosi asosida paydo boʻlgan.[1]
Manbalar[править | править код]
 | Ушбу мақолани ёзишда Ўзбекистон миллий энциклопедияси (2000-2005) маълумотларидан фойдаланилган. |