Ona tili
Ona tili — hozirda distsiplinalararo statusiga ega, sotsiolingvistika va etnologiyalarning eng muhim tushunchalaridan.
Boshqa bir qator "tabiiy" tushunchalar singari, "ona tili" haqida tasavvur fanda, prototip "ona tilining" qaysi xususiyati muhim koʻrilishiga qarab, turlicha formallashtirilinadi. Tilni "ona tili" deb ifodalovchi mezonlar orasida, odatda: 1) oʻrganishning tartibi va turi; 2) oʻrganishning sifati; 3) qoʻllanishining kengligi; 4) til bilan ichki emotsional bogʻliqlikning borligi yoki yoʻqligi; 5) tashqi identifikatsiya.[1][2][3]
Oʻzbekiston milliy istiqlol gʻoyasiga asosan, ona tili har bir elatning, xalqning, millatning oʻz tilidir. Ona tili lugʻat tarkibi, asosan, shu tilga mansub xalqning turmushi, madaniyati va anʼanalarini ifodalaydigan soʻz va tushunchalardan iborat boʻladi. Ona tili taraqqiyoti har bir elat, xalq va millatning ijtimoiy rivojlanishi bilan uzviy bogʻliq.[4]
Manbalar[править | править код]
- ↑ Skutnabb-Kangas T., Phillipson R. «Mother tongue»: The theoretical and sociopolitical construction of a concept. In: Ammon U. (ed.) Status and function of languages and language varietes. Berlin; New York, 1989.
- ↑ Дьячков М. В. Социальная роль языков в многоэтнических обществах. Пособие для университетов и педагогических институтов. — М.: ИЯНР и ИНПО, 2002. — С. 15.
- ↑ [http://www.zhelty-dom.narod.ru/linguistics/txt/0001.htm Снитко Е. С., Маймакова А. Понятие родного языка и его интерпретация в современной лингвистике
- ↑ OʻzME. Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil
 | Ушбу мақолани ёзишда Ўзбекистон миллий энциклопедияси (2000-2005) маълумотларидан фойдаланилган. |