Pozitivizm
Pozitivizm (frans. positivisme, lot. positivus) — falsafiy yoʻnalish. Unga koʻra, barcha chinakam (pozitiv) bilimlar maxsus fanlar yigʻindisi natijasidir; fan biror falsafaning oʻz ustidan xukmronligiga muhtoj emas.
Pozitivizmga 19-asrning 30-yillarida Ogyust Kont asos solgan ("Pozitivizm" terminini kiritgan). Pozitivizm tabiiy va ijtimoiy fanlar metodologiyasiga (ayniqsa, 19-asrning 2-yarmida) taʼsir koʻrsatgan. Pozitivizmning hozirgi shakli — neopozitivizm.[1]
Manbalar[править | править код]
Ушбу мақолани ёзишда Ўзбекистон миллий энциклопедияси (2000-2005) маълумотларидан фойдаланилган. |
Umumiy mavzular | Sharq falsafasi · Gʻarb falsafasi | Falsafa tarixi: Antik · Oʻrta Asrlar · Oydinlashma ·Renessans ·XVII asr ·XVIII asr · XIX asr ·XX asr |
Sohalar | Estetika · Etika · Epistemologiya · Mantiq · Metafizika · Taʼlim falsafasi · Tarix falsafasi · Til falsafasi · Huquq falsafasi · Fan falsafasi · Metafalsafa · Siyosat falsafasi · Din falsafasi · Urush falsafasi |
Oqimlar | Tahliliy falsafa · Determinizm · Dialektik materializm · Ratsionalizm · Ekzistensializm ·Absurdizm ·Hegelchilik · Gumanizm · Idealizm · Materializm · Yangiaflotunchilik · Nigilizm · Fenomenologiya · Aflotunchilik · Pozitivizm · Postmodernizm · Pragmatizm · · Sxolastitsizm · Stoitsizm |