Oʻzbek tilining qarluq-chigil shevasi
Oʻzbek tili | |
---|---|
Milliy nomi: | -{Oʻzbek tili, Ўзбек тили (/ozbek/)}- |
Mamlakatlar: | Oʻzbekiston, Afgʻoniston, Qozogʻiston, Tojikiston, Qirgʻiziston |
Mintaqalar: | |
Rasmiylik holati: | Oʻzbekiston |
Soʻzlashuvchilarning umumiy soni: | 20 mlndan ziyod (qipchoq va oʻgʻuz shevalari bilan birga) |
Tartiblovchi tashkilot: | |
Oʻrni: | |
Holati: | |
Turkumlanishi | |
Turkum: | Yevroosiyo tillari |
Oltoy tillari | |
Alifbosi: | lotin, kirill, arab (Oʻzbek yozuvi) |
Til kodlari | |
-{ISO 639-1 | uz}- |
-{ISO 639-2 | uzb}- |
-{ISO 639-3 | uzb, uzn, uzs}- |
Shuningdek qarang: Loyiha:Tilshunoslik |
Qarluq oʻzbek tili (Oʻzbek tili, Ўзбек тили, arab. ئۇزبېك تیلى yoki Oʻzbekcha, Ўзбекча) — qarluq-xorazmiy guruhining turkiy tili. Anʻanaviy ravishda oʻzbek tilining qarluq lahjasi deb taʼriflanadi.
Maʼlumot[править | править код]
Oʻzbek tili sezilarli darajada lahjaviy tarmoqlanganligi bilan ajralib turadi. Fargʻona vodiysi shevalari adabiy til asosiga kirgan.
Zamonaviy oʻzbek tilida unlilar ohangdoshligi buzilgan yoki kam ifodalangan, [o] va [ö] - [o]da, [u] va [ü] — [u]da, [ı] va [i] esa — [i]da (oʻrta qatordagi unli) mos kelishi yuz bergan. "O"lash xususiyatiga ham ega ([a] > [o]). Shu vaqtning oʻzida oxirgi k, q, g, gʻlar saqlanadi, tarixiy old unlilar oʻrtasidagi holatida esa -j- tovushi -ģ- ga oʻtadi.
Oʻzbek tilida qoʻshni qipchoq tillariga nisbatan fors va arab tillaridan oʻzlashtirishlar soni koʻp.
Shuningdek qarang[править | править код]
|
|